ماشینمون مورد نوازش قرار گرفت

سلام پسر نازنینم

این چندروز خیلی سرم شلوغ بود ، رفت و آمد به مهد شما و

شروع کلاسهای من....

راستش بدجوری بهم فشار اومده ، البته سختیش به همین روزهای اوله

کم کم عادت میکنیم.

از دیروز بدجوری خسته و کلافه بودم ، ماشین هم چند وقت بود که

خیلی بد کار میکرد و دیگه حسابی اذیتم میکرد ، دیروز

به آجان زنگ زدم که اگه امروز میاد سمت ما یه زحمتی هم

بکشه ماشین رو ببره برای تعمیر (مثل تراکتور پت پت میکرد و

خاموش میشد ، کلی توی این دو روز وسط شهر آبرومو برده بود)

آجان گفت که نمیرسه بیاد و قرار شد زحمت این کار به گردن

عمو اکبر بیافته ، جونم برات بگه امروز ظهر بعد از تموم شدن کلاسم

اومدم دنبالت و راه افتادیم به سمت خونه ، توی خیابون دانشگاه

خودم یه کوچه فرعی وجود داره که همیشه به خاطر رفت و آمد

ماشینها به اونجا در این خیابان اصلی ترافیک میشه ، من و شما در

حال صحبت بودیم که دیدم یه پراید با فاصله ی کمی

 روبروم ایستاده و ماشین بنده که گازش مشکل داشت یهو حسابی

گاز خورد ودیدم داره از دستم در میره فرمان رو دو دستی چسبیدم

و کلاچ و ترمز رو گرفتم ولی ..............کوبیده شدیم به پراید

دوباره حالم خراب شد ، از ظهر فقط برای خودم آب قند درست

کردم ، ای کاش بابایی بود و من بهش تکیه میکردم ، ای کاش بود

و میگفت خدا رو شکر که شما دوتا سالمین.......

بهش نگفتم که تصادف کردم .......

از ماشینم پیاده نشدم ، یعنی به حدی شوک شده بودم نمیتونستم

پیاده شم ، خودم کمربند نبسته بودم ولی خدارو هزار مرتبه شکر

که شما داخل صندلیت بودی ، الهی بمیرم که دلت به خاطر

فشار گارد صندلیت درد اومده بود ......

اول به عمو اکبر زنگ زدم و بعد به 110

راننده اون ماشین هم یه خانم بود ، اومد پایین یه غری زد

دید بهش محل نمیزارم رفت توی ماشینش و به شوهرش

زنگ زد ، اکبر خیلی زود خودشو رسوند و یه نگاهی به ماشین

انداخت ، گفت چیزی نیست یه کم قر شده میبریم صافکاری

بدون رنگ درش میارن ، (ولی اون پراید بیچاره صندوق و چراغ و

سپر و .....داغون شد ، هرچند بیمه پولشو میده)

حال نوشتن همه جزئیات رو ندارم  ، پلیس اومد و .....

با تن لرزون اومدم خونه (شما در تمام این مدت فقط خندیدی

و ادا در آوردی ، وسط این اوضاع یقه منو گرفته بودی که میخوام

برم پایین به پلیسه سلام کنم.........)

وقتی رسیدم خونه داشتم از حال میرفتم یه آب قند درست

کردم و اشکم سرازیر شد.....

یه وقتی آدم سرعت میره ، سبقت بیجا میگیره......

خلاصه یه کاری میکنه که بعد از اتفاق میدونه چرا

اینجوری شد ولی من هنوز توی شوکم ، دوستام

هم که قضیه رو شنیدن شوکه شدن ، چون زیاد با

هم بیرون رفتیم و خبر رانندگی من رو دارند .

ماشینم مثل یه اسبه رم کرده شده بود ......

زنگ زدم آجان و مانا بیان پیشت تا من به کلاسهای

بعد از ظهرم برسم و یه جورایی با بودن اونها آرامش پیدا کنم

خدا همه پدرها رو در پناه خودش حفظ کنه ،

وجود آجان برای من آرامش محضه ، 30 سالمه

ولی توی کوچکترین مشکلی نگاهم به اونه

چون آرومم میکنه ، همیشه از بابت همه چی

خیالم رو راحت میکنه ،

آجان و مانا اومدند ، بابام من رو رسوند به دانشگاه

و خودش رفت سراغ ماشین تا ببره تعمیرگاه و

ایرادش رو پیدا کنه ، وقتی بعد کلاس اومد دنبالم

گفت ماشینتون اصلا گاز نمیخوره ، میگیره ول میکنه،

 خیلی حالش خرابه تعمیرکاره دیده و یه چیزایی گفته

ولی میبرمش پیش خودمون میدم درستش کنن .

حالا قرار شده فردا صبح عمو اکبر بنده خدا ماشین رو اول

ببره کارشناس بیمه ببینه (فکر میکردم که بیمه بدنه داریم

ولی نداریم)و بعد هم ببره به شهر آجان و برای تعمیرات تحویل

اونها بده ( اونها میشه آجان و داییها ، آخه دایی معین

هم زنگ زد و گفت بیا اینجا ما برات ردیفش میکنیم)

خلاصه عزیزم

یه روز خیلی بد رو پشت سر گذاشتم ، به بابایی

نگفتم ، به تو هم سپردم که بهش چیزی نگی

و تو هم مثل یه مرد رازداری کردی .

خدایا شکرت که پسرم سالمه

همیشه درپناه خودت حفظش کن.

ممنونم خدای من.